На ёй абмяркоўваліся прычыны адрознянняў падыходаў да адзначэння сканчэння Другой сусветнай вайны ў краінах Еўропы і СССР (а цяпер і ў Беларусі), а таксама гаворка ішла пра маніпуляцыі ўлады пачуццямі сваіх грамадзян, для якіх гэта дата мае важнае значэнне.
Выстава прысвечана месцу масавых растрэлаў у Аршанскім раёне ў перыяд сталінскіх рэпрэсіяў. Адкрыццё адбылося ў Дзень волі 25.03.2024 г., экспанаванне доўжылася да 17.05.2024 г. у мемарыяльным комплексе парка Тускуленай у Вільні.
Камандай беларускіх даследчыкаў праведзена 30 глыбінных інтэрв’ю ў Польшчы, Літве і Беларусі. На іх падставе зроблены аналіз, складзена справаздача і створана мультымедыйная прэзентацыя.
Праект «Азіраючыся на будучыню» – відэаінтэрв’ю экспертаў пра працэсы прымірэння ў розных краінах пасля цяжкіх канфліктаў і трагічных падзеяў (глядзець: www.youtube.com/@LookingTowardstheFuture). У цяперашні час знята і выкладзена на аднайменны канал пяць інтэрв’ю з эксператмі з Літвы, Германіі і Беларусі/Чехіі.
Апошнім часам усе часцей гучыць меркаванне, ці не варта адмовіцца ад святкавання Дня Перамогі 9-га мая і пачаць адзначаць 8 мая Дзень памяці ахвяр Другой Сусветнай… Аднак, на наш погляд, такая ідэя патрабуе абмеркавання, глыбокага асэнсавання, беражлівага падыходу да пачуццяў розных груп беларусаў, асабліва сталых грамадзян, для якіх святкаванне 9-га мая – важная частка жыцця,
25 марта – лично для меня – праздник и день печали одновременно. Праздник, потому что Беларусь в лице БНР попыталась возродиться как независимое государство. Печаль, потому что, в 1918 году мы не смогли использовать уникальный исторический шанс на полноценное развитие независимого национального государства с самобытной историей и культурой. Но также шанс вырваться из когтей Российской
